inside-banner

اینکوترمز

اینکوترمز، در ظاهر مجموعه‌ای از قواعد استاندارد است، اما در عمل یکی از ارکان اساسی موفقیت در تجارت بین‌المللی به شمار می‌آید. هرگونه ابهام یا سوءتفاهم در خصوص مسئولیت‌ها، مانند بارگیری یا بیمه، می‌تواند منجر به توقف محموله، تحمیل هزینه‌های پیش‌بینی‌نشده و حتی آسیب به روابط تجاری شود. این مقاله با رویکردی مرحله‌به‌مرحله به بررسی دقیق مفاد اینکوترمز، اصطلاحات پرکاربرد آن، و مزایا یا معایب استفاده از این قواعد می‌پردازد. همچنین تطابق اینکوترمز با روش‌های مختلف حمل‌ونقل از جمله دریایی، هوایی و ترکیبی مورد تحلیل قرار گرفته و راهکارهایی عملی برای فعالان حوزه صادرات، واردات و نمایندگی‌های کشتیرانی ارائه می‌شود تا انتخابی آگاهانه و دقیق در استفاده از اصطلاحات تجاری بین‌المللی داشته باشند.

تعریف کلی قواعد اینکوترمز

اینکوترمز مجموعه‌ای از اصطلاحات استاندارد است که به طور رسمی توسط اتاق بازرگانی بین‌المللی (ICC) تدوین شده تا به طرفین قراردادهای بین‌المللی کمک کند مفاد مرتبط با مسئولیت‌ها، ریسک‌ها و هزینه‌ها را با دقت مشخص کنند. این اصطلاحات مشخص می‌کنند چه کسی در کدام مرحله از حمل‌ونقل باید چه کاری انجام دهد، چه کسی بیمه بگیرد، چه کسی مالیات پرداخت کند، و چه کسی هزینه حمل کانتینر را بپردازد. اصطلاحات اینکوترمز 2020 مجموعه‌ای از مفاهیم متداول و کاربردی در قراردادهای خرید و فروش بین‌المللی کالا هستند. این مجموعه، به‌طور مشخص وظایف و مسئولیت‌های فروشنده و خریدار را در چارچوب قرارداد مبادله کالا تبیین می‌کند و به سایر جنبه‌های حقوقی مرتبط با قراردادهایی نظیر حمل‌ و نقل، بیمه یا بازرسی نمی‌پردازد. در هر یک از یازده اصطلاح تعریف‌شده، حدود و نوع تعهدات طرفین در زمینه تحویل و حمل کالا به‌ روشنی مشخص شده است. لازم به ذکر است که قرارداد حمل‌ و نقل یک توافق مستقل از قرارداد مبادله کالا محسوب می‌شود و حقوق و الزامات مرتبط با آن بر اساس مفاد همان قرارداد حمل‌ و نقل، نه بر پایه مقررات اینکوترمز تعیین می‌شود.

قواعد اینکوترمز چه مواردی را شامل می‌شوند؟

مبنای اصلی اینکوترمز، تفکیک شفاف وظایف میان فروشنده و خریدار در سه حوزه اصلی است:

  • هزینه‌ها (چه کسی هزینه‌های حمل، بارگیری، بیمه و ترخیص را پرداخت می‌کند)
  • ریسک‌ها (نقطه انتقال ریسک از فروشنده به خریدار)
  • اسناد (مسئول صدور مدارک حمل).

این قواعد برای تعیین مسئولیت‌ها در فرآیند تحویل کالا تدوین شده‌اند، اما به برخی جنبه‌های اساسی حقوقی و قراردادی نمی‌پردازند؛ مانند: لزوم تنظیم قرارداد فروش، زمان انتقال مالکیت، ویژگی‌های کالا، نحوه پرداخت، تبعات نقض قرارداد، رویدادهای فورس ماژور، موانع قانونی واردات و صادرات، مرجع حل اختلاف. همچنین، فروشنده موظف است هزینه بررسی‌های لازم مانند کیفیت‌سنجی، توزین و شمارش را پرداخت کند و کالا را با هزینه خود بسته‌بندی نماید، مگر آن‌که عرف تجاری یا توافقی دیگر خلاف این الزام را مشخص کرده باشد. بسته‌بندی باید متناسب با نوع حمل‌ونقل انتخاب شود تا سلامت کالا حفظ شود.

کاربرد قواعد اینکوترمز در حمل‌ونقل بین‌المللی

در دنیای واقعی تجارت، اینکوترمز به عنوان یک ابزار اساسی برای کاهش ریسک، جلوگیری از اختلافات حقوقی، و اطمینان از اجرای دقیق قراردادها به‌کار می‌رود. کاربرد آن را می‌توان در موارد زیر مشاهده کرد:

  • تدوین قراردادهای بین‌المللی فروش کالا
  • هماهنگی میان فروشنده، خریدار و نمایندگی‌های کشتیرانی
  • مدیریت دقیق هزینه حمل کانتینر در قراردادها
  • پیش‌بینی نیازهای بیمه‌ای در حمل بار هوایی یا دریایی

اصطلاحات تعریف شده در اینکوترمز

در نسخه جدید اینکوترمز 2020، ۱۱ اصطلاح به طور رسمی تعریف شده‌اند. این اصطلاحات در چهار گروه کلی طبقه‌ بندی می‌شوند:

group-c

شرح اصطلاحات گروه C اینکوترمز

در گروه C فروشنده موظف است هزینه حمل را بپردازد، اما ریسک از لحظه‌ای که کالا تحویل حمل‌ کننده می‌شود، به خریدار منتقل می‌شود.

  • CFR (Cost and Freight)

    در اینکوترمز 2020 اصطلاح CFR (Cost and Freight) به‌معنای «هزینه و کرایه حمل پرداخت‌شده تا بندر مقصد» است و صرفا در حمل‌ونقل دریایی یا آبراه‌های داخلی به کار می‌رود. در این شرط، فروشنده موظف است کالا را در بندر مبدأ بارگیری کرده و کرایه حمل آن را تا بندر مقصد بپردازد. با این حال، ریسک کالا از لحظه بارگیری روی کشتی به خریدار منتقل می‌شود، حتی اگر هزینه حمل تا مقصد همچنان بر عهده فروشنده باشد. این جدایی میان محل انتقال ریسک و محل پایان تعهدات مالی فروشنده از نکات کلیدی CFR است و در تنظیم قرارداد باید به آن توجه ویژه داشت، به‌ویژه در مورد کالاهای حساس به آسیب. همچنین، ذکر دقیق محل تحویل در بندر مقصد برای جلوگیری از ابهام ضروری است. چنانچه فروشنده هزینه تخلیه کالا را نیز در قالب قرارداد حمل پرداخت کرده باشد، حق مطالبه این هزینه از خریدار را ندارد مگر اینکه به‌صراحت در قرارداد توافق شده باشد. در نتیجه، استفاده از CFR مستلزم هماهنگی دقیق میان قرارداد فروش، قرارداد حمل، و تعیین روشن نقاط انتقال ریسک و تعهدات مالی است.

  • CIF (Cost, Insurance & Freight)

    در شرایط CIF (هزینه، بیمه و کرایه حمل)، فروشنده موظف است کالا را تا بندر مقصد حمل کرده، آن را بیمه نماید و اسناد مربوطه را در اختیار خریدار قرار دهد. پوشش بیمه‌ای باید حداقل معادل ۱۱۰ درصد ارزش کالا طبق قرارداد و به همان ارز ذکر شده در قرارداد باشد. نوع بیمه معمولا بر اساس کلوز C از شرایط استاندارد بیمه باربری دریایی صادر می‌شود که پوشش محدودی ارائه می‌دهد. در صورتی که خریدار خواستار پوشش‌های اضافی باشد، این موارد تنها در صورت درخواست و با هزینه خریدار قابل افزودن به بیمه‌نامه هستند، مگر اینکه در قرارداد توافق دیگری صورت گرفته باشد.

  • Carriage Paid To (CPT)

    اصطلاح CPT (Carriage Paid To) یا «کرایه حمل پرداخت‌شده تا مقصد معین»، در تمامی شیوه‌های حمل‌ونقل از جمله زمینی، دریایی، هوایی و ترکیبی قابل استفاده است و به‌دلیل انعطاف‌پذیری بالا، کاربرد گسترده‌ای در معاملات بین‌المللی دارد. طبق این شرط، فروشنده موظف است کالا را به نخستین حمل‌کننده تحویل دهد و هزینه حمل آن را تا مقصد مشخص‌شده در قرارداد پرداخت کند. با این حال، ریسک کالا از لحظه تحویل به اولین حمل‌کننده به خریدار منتقل می‌شود، حتی اگر هزینه حمل تا مقصد بر عهده فروشنده باشد. بنابراین، تعیین دقیق محل نهایی تحویل در قرارداد اهمیت بالایی دارد. چنانچه فروشنده هزینه تخلیه کالا در مقصد را نیز پرداخت کرده باشد، تنها در صورت درج صریح در قرارداد می‌تواند آن را از خریدار مطالبه کند.

  • CIP (Carriage and Insurance Paid To)

    در اینکوترمز 2020 شرایطی مانند CIP، فروشنده موظف است کالا را با پوشش بیمه‌ای کامل تا مقصد تعیین‌شده بیمه کند. این بیمه باید حداقل پوشش بیمه ای باید شامل قیمت مندرج در قرارداد بعلاوه 10 درصد و به ارز قرارداد باشد. نوع بیمه باید از نوع کلوز A بر اساس استانداردهای بیمه باشد که بیشترین سطح پوشش را ارائه می‌دهد. همچنین، فروشنده باید به خریدار بیمه‌ نامه معتبر به‌همراه سند حمل (مانند بارنامه) ارائه دهد. در صورتی که خریدار خواهان پوشش‌های اضافی مانند خطرات جنگ یا اعتصابات باشد، این موارد می‌تواند به بیمه اضافه شود، اما هزینه آن به عهده خریدار خواهد بود، مگر آنکه توافق دیگری میان طرفین صورت گرفته باشد.

group-d

قواعد اینکوترمز گروه D

در اینکوترمز 2020 گروه D فروشنده بیشترین مسئولیت را دارد. کالا باید در کشور مقصد تحویل داده شود و گاهی حتی با پرداخت مالیات و عوارض.

  • DAP (Delivered at Place)

    در شرایط DAP (Delivered at Place)، فروشنده مسئول حمل کالا و پرداخت کلیه هزینه‌های مرتبط تا محل تعیین‌شده در مقصد است. ریسک کالا نیز تا لحظه تحویل در همان محل بر عهده فروشنده باقی می‌ماند. با این حال، فروشنده الزامی به تخلیه کالا در مقصد ندارد و تعهد او صرفا تحویل کالا در نقطه توافق‌ شده است. اگر فروشنده طبق قرارداد حمل، هزینه‌های تخلیه را از پیش پرداخت کرده باشد، تنها در صورت تصریح این موضوع در قرارداد فروش می‌تواند آن را از خریدار مطالبه کند. در غیر این‌صورت، مطالبه چنین هزینه‌ای فاقد وجاهت است. بنابراین، برای جلوگیری از سوء‌تفاهم، باید محل تحویل، مسئولیت تخلیه و نحوه پرداخت هزینه‌های مربوطه به‌روشنی در قرارداد مشخص شود.

  • DPU (Delivered at Place Unloaded)

    در شرط DPU (Delivered at Place Unloaded)، فروشنده موظف است کالا را تا مقصد تعیین‌ شده حمل کرده و عملیات تخلیه را نیز انجام دهد. در این حالت، نقطه تحویل پس از تخلیه کالا، محل انتقال هم‌زمان ریسک و هزینه‌ها به خریدار است. این هماهنگی موجب شفافیت در وظایف طرفین و کاهش اختلافات می‌شود. از منظر مالی در اینکوترمز 2020، کلیه هزینه‌های حمل و تخلیه کالا بر عهده فروشنده است، مگر اینکه به‌ صراحت در قرارداد خلاف آن قید شده باشد. با این حال، فروشنده مسئولیتی در قبال ترخیص کالا در گمرک مقصد، پرداخت عوارض ورودی یا مالیات‌های وارداتی ندارد. این وظایف بر عهده خریدار است و باید از پیش برای آن آمادگی داشته باشد. به همین دلیل، استفاده از DPU مستلزم تنظیم دقیق قرارداد، به‌ ویژه در خصوص نقطه تحویل و مسئولیت‌های گمرکی طرفین است.

  • DDP (Delivered Duty Paid)

    در شرط DDP (Delivered Duty Paid)، فروشنده بالاترین سطح مسئولیت را بر عهده دارد و موظف است کالا را پس از انجام کلیه مراحل حمل، تشریفات گمرکی صادرات و واردات، پرداخت حقوق گمرکی، مالیات‌ها (از جمله مالیات بر ارزش افزوده)، و سایر هزینه‌ها، در محل تعیین‌ شده در کشور خریدار تحویل دهد. تحویل کالا باید در مقصد، روی وسیله حمل و آماده برای تخلیه انجام شود. این شرط برای خریدار بسیار ساده و بدون دغدغه است، اما مستلزم آن است که فروشنده توانایی قانونی و عملی انجام تشریفات گمرکی و پرداخت هزینه‌ها را در کشور مقصد داشته باشد. در صورت عدم توانایی، استفاده از DAP مناسب‌تر است. مگر اینکه در قرارداد توافق دیگری شده باشد، در این صورت نیز بر عهده فروشنده خواهد بود. به‌ طور کلی، استفاده از DDP زمانی توصیه می‌شود که فروشنده کنترل کامل بر زنجیره تأمین و توانایی انجام الزامات حقوقی و مالی در کشور خریدار را داشته باشد.

group-e

گروه E (EXW – Ex Works)

اصطلاح EXW (Ex Works) به شرایطی اشاره دارد که در آن فروشنده کالا را در محل تعیین‌شده، در اختیار خریدار قرار می‌دهد و حداقل سطح مسئولیت را بر عهده دارد. این اصطلاح در تمامی روش‌های حمل قابل استفاده است. فروشنده الزام قانونی برای بارگیری کالا یا انجام تشریفات گمرکی صادرات ندارد، مگر اینکه توافق مشخصی صورت گرفته باشد. در مواردی که فروشنده کالا را بارگیری‌شده تحویل دهد یا تشریفات صادرات را انجام دهد، از عناوین EXW (Loaded) یا EXW (Cleared for export) استفاده می‌شود. به‌منظور جلوگیری از اختلاف، تعیین دقیق مسئولیت‌ها در قرارداد الزامی است.

group-e

گروه F اینکوترمز

در اینکوترمز 2020 گروه F اینکوترمز شامل سه اصطلاح مهم است که در آنها فروشنده کالا را در کشور مبدأ تحویل می‌دهد، اما هزینه حمل را پرداخت نمی‌کند. این گروه در تجارت بین‌ المللی، به خصوص حمل دریایی کاربرد گسترده‌ای دارد.

  • FCA (Free Carrier)

    اصطلاح FCA (Free Carrier) یکی از پرکاربردترین شروط اینکوترمز است که در تمامی روش‌های حمل‌ونقل، از جمله زمینی، دریایی، هوایی و چندوجهی قابل استفاده است و انعطاف‌پذیری بالایی در قراردادهای بین‌المللی ایجاد می‌کند. طبق این شرط، فروشنده موظف است کالا را در محل تعیین‌شده، به نماینده خریدار یا شرکت حمل‌ونقل تحویل دهد. نقطه انتقال ریسک نیز از لحظه تحویل کالا به حمل‌کننده، به خریدار منتقل می‌شود. این شرط با تفکیک دقیق مسئولیت‌ها، گزینه‌ای مناسب برای تجارت‌های بین‌المللی به‌شمار می‌آید.

  • FAS (Free Alongside Ship)

    اصطلاح FAS (Free Alongside Ship) به معنای «تحویل در کنار کشتی» بوده و منحصرا در حمل‌ونقل دریایی یا آبراه‌های داخلی کاربرد دارد. طبق این شرط، فروشنده موظف است کالا را در اسکله یا کنار کشتی تعیین‌شده توسط خریدار در بندر بارگیری، تحویل دهد؛ از آن لحظه، ریسک کالا به خریدار منتقل می‌شود. مسئولیت رزرو کشتی، هزینه حمل و تشریفات گمرکی صادرات بر عهده خریدار است، مگر توافق دیگری صورت گرفته باشد. در صورت نامشخص بودن محل دقیق تحویل، فروشنده می‌تواند نقطه مناسب‌تری را در محدوده بندر تعیین کند. این شرط برای کالاهای فله یا غیر کانتینری مانند مواد معدنی مناسب بوده و مستلزم دقت در تعیین بندر و نقطه تحویل در قرارداد است.

  • FOB (Free On Board)

    اصطلاح FOB (Free On Board) به معنای «تحویل روی کشتی» است و صرفا در حمل‌ونقل دریایی یا آبراه‌های داخلی کاربرد دارد. طبق این شرط از اینکوترمز 2020، فروشنده موظف است کالا را در بندر تعیین‌شده، روی کشتی معرفی‌شده توسط خریدار بارگیری کند. از لحظه قرارگیری کالا بر روی عرشه کشتی، ریسک و مسئولیت آن به خریدار منتقل می‌شود و خریدار مسئول حمل، بیمه، تخلیه و هزینه‌های پس از بارگیری خواهد بود. FOB تنها در مواردی قابل استفاده است که کالا واقعاً روی کشتی تحویل داده شود.

اصطلاحات اینکوترمز مناسب برای انواع روش‌های حمل

انتخاب اصطلاح مناسب اینکوترمز برای روش حمل موردنظر، یکی از تصمیمات کلیدی در هر معامله بین‌المللی است. همان‌طور که در بخش‌های قبل توضیح داده شد، هر روش حمل‌ونقل اصطلاحات مشخص و متناسب خود را دارد که باید بر اساس مسئولیت‌ها، هزینه‌ها، و سطح ریسک مورد نظر انتخاب شوند. برای مثال، استفاده از FOB در حمل دریایی یا CIP در حمل بار هوایی تنها زمانی مؤثر است که به‌درستی با شرایط قراردادی شما تطبیق داشته باشد. بنابراین، توصیه می‌شود حتماً با در نظر گرفتن نوع کالا، مسیر حمل، توافقات مالی و ظرفیت اجرایی طرفین، از میان اصطلاحات معرفی‌شده، گزینه‌ای را انتخاب کنید که بیشترین تطابق را با قرارداد و شرایط حمل کالای شما دارد.

قوانین اینکوترمز چه مزایای دارد؟

در این بخش به این سؤال پاسخ می‌دهیم که چرا استفاده از اینکوترمز در تجارت بین‌ المللی اهمیت دارد و چه مزایایی برای صادرکنندگان، واردکنندگان، شرکت‌های حمل‌ و نقل و نمایندگی‌های کشتیرانی به همراه دارد.

مزایای استفاده از اینکوترمز در فرآیندهای تجاری

در تجارت بین‌ المللی، همواره طرفین معامله از کشورهای مختلف، زبان‌های متفاوت، و حتی سیستم‌های حقوقی گوناگون هستند. چنین تفاوت‌هایی می‌تواند منجر به سوتفاهم و درگیری‌های پیچیده شود، به‌ویژه وقتی بحث حمل کالا، بیمه، یا ترخیص در میان باشد. در اینجا، اینکوترمز وارد عمل می‌شود تا یک زبان مشترک، قابل فهم و قابل استناد را برای همه طرف‌ها فراهم کند. مهم‌ترین مزایای استفاده از اینکوترمز عبارت‌اند از:

  • شفافیت کامل وظایف طرفین: با مشخص شدن دقیق مسئولیت‌های فروشنده و خریدار (چه کسی بارگیری کند؟ چه کسی بیمه بگیرد؟)، هیچ بخش مبهمی در قرارداد باقی نمی‌ماند.
  • مدیریت بهتر هزینه‌ها: استفاده از اصطلاحات اینکوترمز به تعیین دقیق پرداخت‌ کننده هزینه حمل کانتینر کمک می‌کند. به طور مثال در اصطلاح CFR، فروشنده مسئول هزینه حمل است، اما در FOB، این هزینه با خریدار است.
  • کاهش ریسک و اختلافات حقوقی: با توافق بر سر یک قاعده مشخص از پیش تعیین‌ شده، احتمال بروز اختلافات قانونی در آینده به حداقل می‌رسد. برای مثال، در قراردادهایی که DDP استفاده شده، فروشنده نمی‌تواند از مسئولیت پرداخت مالیات شانه خالی کند.
  • انعطاف‌پذیری بالا: بسته به نوع کالا، روش حمل (مثل حمل بار دریایی یا حمل بار هوایی)، و شرایط بازار، می‌توان از اصطلاح متناسب استفاده کرد. مثلا در حمل و نقل ترکیبی، از اصطلاحاتی مانند CIP یا DAP استفاده می‌شود که تطبیق‌ پذیرتر هستند.
  • پشتیبانی اسناد حمل: اصطلاحات اینکوترمز به‌ راحتی با اسناد رسمی مانند بارنامه (B/L)، فاکتور فروش و اسناد گمرکی هم‌ راستا هستند، که کار نمایندگی‌های کشتیرانی را ساده‌تر می‌کند.
  • تطابق با استانداردهای جهانی: اینکوترمز از سوی اتاق بازرگانی بین‌ المللی منتشر می‌شود و تقریبا در تمامی کشورها به رسمیت شناخته شده است. استفاده از آن نشانه حرفه‌ای بودن در بازار بین‌المللی است.

عدم استفاده از اینکوترمز چه معایبی دارد؟

عدم استفاده از اینکوترمز در قراردادهای بین‌المللی می‌تواند منجر به ابهام در مسئولیت‌ها، بروز اختلافات حقوقی، افزایش هزینه‌های پیش‌بینی‌نشده و ایجاد مشکلات گمرکی شود. وقتی مشخص نباشد چه کسی مسئول پرداخت هزینه حمل کانتینر، بیمه یا ترخیص کالا است، احتمال تأخیر در تحویل، توقف کالا در گمرک و حتی دعوی حقوقی افزایش می‌یابد. این موضوع به‌ویژه در حمل و نقل ترکیبی، که چندین روش حمل در آن دخیل هستند، پیچیده‌تر و پر ریسک‌تر می‌شود. در دوره‌هایی که هزینه حمل نوسان دارد نیز، نبود توافق مشخص می‌تواند کل معامله را به خطر بیندازد. در بسیاری از پرونده‌های حقوقی، تنها علت اختلاف طرفین، نبود اصطلاحات استاندارد مانند CIF یا DDP در قرارداد بوده است که اگر از ابتدا تعریف شده بودند، از بسیاری از چالش‌های مالی و اعتباری جلوگیری می‌کردند.

تفاوت بین اینکوترمز 2010 و اینکوترمز 2020

نسخه 2020 اینکوترمز نسبت به نسخه 2010 تغییرات مهم و کاربردی را در جهت شفاف‌ سازی بیشتر و تطبیق با نیازهای روز تجارت بین‌المللی ارائه کرده است. یکی از مهم‌ترین تغییرات، حذف اصطلاح DAT (Delivered at Terminal) و جایگزینی آن با DPU (Delivered at Place Unloaded) است که تأکید بیشتری بر محل تخلیه کالا دارد. همچنین در نسخه 2020، در اصطلاح FCA این امکان اضافه شده که فروشنده بتواند درخواست صدور بارنامه‌ای با عبارت "On Board" داشته باشد، که در تجارت دریایی اهمیت بالایی دارد. تفاوت دیگر، افزایش سطح بیمه در CIP نسبت به CIF است؛ به‌ گونه‌ای که فروشنده در CIP باید بیمه‌ای با پوشش گسترده‌تر (Clauses A) تهیه کند. نسخه جدید همچنین بخش‌هایی برای توصیه‌های امنیتی، حمل با وسایل حمل خریدار و توضیحات گرافیکی بهتر را نیز ارائه داده است. این تغییرات با هدف به‌ روزسازی مقررات در پاسخ به روندهای مدرن حمل‌ و نقل، از جمله حمل و نقل ترکیبی و افزایش شفافیت در هزینه‌های حمل و ریسک‌ها انجام شده‌اند.

نتیجه‌گیری

در تجارت بین‌المللی، استفاده از اینکوترمز یک ضرورت است، نه صرفاً انتخابی فنی. این قواعد با تعیین دقیق مسئولیت‌ها، ریسک‌ها و هزینه‌ها میان خریدار و فروشنده، موجب شفافیت، کاهش اختلافات و تسهیل حمل‌ونقل و امور گمرکی می‌شوند. انتخاب درست اصطلاحات اینکوترمز، به‌ویژه در روش‌های مختلف حمل، می‌تواند هزینه‌ها را کاهش داده و از ریسک‌های ناخواسته جلوگیری کند. در مقابل، بی‌توجهی به آن‌ها منجر به مشکلات حقوقی، افزایش هزینه‌ها و کاهش اعتماد بین طرفین خواهد شد. برای فعالان حرفه‌ای در حوزه واردات، صادرات و نمایندگی کشتیرانی، بهره‌گیری از اینکوترمز یک عامل کلیدی در ارتقای موقعیت رقابتی است.

خدمات شرکت هنزا ناو دریا در حمل و نقل بین المللی

شرکت هنزا ناو دریا (هانزا) با سال‌ها تجربه در حوزه حمل‌ و نقل بین‌المللی، به ارائه مشاوره‌های حرفه‌ای و راهکارهای دقیق در حمل‌ونقل دریایی، حمل بار زمینی و هوایی می‌پردازد. هر پروژه و درخواست با توجه به شرایط خاص عملیاتی، نیازهای محموله، و وضعیت بازار به دقت بررسی می‌شود. هدف ما این است که با تکیه بر تخصص تیم و تحلیل‌های دقیق، راهکارهایی را که بیشترین انطباق با نیازهای شما دارد، پیشنهاد دهیم. در هنزا ناو دریا، هر خدمت حمل‌ونقل، چه در زمینه حمل بار دریایی و چه در سایر خدمات، بر اساس مجموعه‌ای از عوامل کلیدی و بررسی‌های کامل ارائه می‌شود. این فرایند به ما این امکان را می‌دهد تا همواره خدماتی کارآمد و متناسب با شرایط موجود به شما پیشنهاد کنیم. مشتریان ما می‌توانند با اطمینان خاطر، از مشاوره و تجربه ما برای پیدا کردن بهترین راهکارها بهره‌مند شوند، چرا که تمرکز ما بر روی تحلیل دقیق و ارائه راه‌حل‌های عملی است. بنابراین با توجه به نوسانات در نحوه ارائه خدمات در بازار، جهت اطمینان از دریافت سرویس مورد نظر از این مجموعه، از شما دعوت می‌کنیم با تیم ما در ارتباط باشید تا شرایط دقیق بررسی و راه‌حل‌های مناسب پیشنهاد شود.

Freight Collect Terms Freight Prepaid Terms
Group Any Mode or Modes of Transport Sea and Inland Waterway transport Any Mode or Modes of Transport
Incoterm EXW FCA FAS FOB CFR CIF CPT CIP DAP DPU DDP
Ex Works (PLACE) Free Carrier (PLACE) Free Alongside Ship (Port) Free On Board (Port) Cost and Freight (Port) Cost Insurance & Freight (Port) Carriage Paid To (PLACE) Carriage & Insurance Paid To (PLACE) Delivered At Place (PLACE) Delivered At Place Unloaded (PLACE) Delivered Duty paid (PLACE)
Transfer of Risk At Buyer's Disposal On Buyer's Transport Alongside ship On Board Vessel On Board Vessel On Board Vessel At Carrier At Carrier At Named Place At Named Place Unloaded At Named Place
Obligations & Charges:
Export Packaging Seller Seller Seller Seller Seller Seller Seller Seller Seller Seller Seller
Loading Charges Buyer Seller Seller Seller Seller Seller Seller Seller Seller Seller Seller
Delivery to Port/Place Buyer Seller Seller Seller Seller Seller Seller Seller Seller Seller Seller
Export Duty, Taxes & Costum Clearance Buyer Seller Seller Seller Seller Seller Seller Seller Seller Seller Seller
Origin Terminal Charges Buyer Buyer Seller Seller Seller Seller Seller Seller Seller Seller Seller
Loading On Carriage Buyer Buyer Buyer Seller Seller Seller Seller Seller Seller Seller Seller
Carriage Charges Buyer Buyer Buyer Buyer Seller Seller Seller Seller Seller Seller Seller
Insurance Negotiable Negotiable Negotiable Negotiable Negotiable Seller Negotiable Seller Negotiable Negotiable Negotiable
Destination Terminal Charges Buyer Buyer Buyer Buyer Buyer Buyer Seller Seller Seller Seller Seller
Delivery to Destination Buyer Buyer Buyer Buyer Buyer Buyer Buyer Buyer Seller Seller Seller
Unloading at Destination Buyer Buyer Buyer Buyer Buyer Buyer Buyer Buyer Buyer Seller Buyer
Import Duty, Taxes & Costum Clearance Buyer Buyer Buyer Buyer Buyer Buyer Buyer Buyer Buyer Buyer Seller

سوالات متداول

استفاده نکردن از قواعد اینکوترمز چه معایبی دارد؟

هر تاجر، صادرکننده و واردکننده کالا باید هر سال دانش خود را نسبت به اصطلاحات اینکوترمز به‌روز کند. این قواعد به نفع خود بازرگانان هستند و باعث تجارت امن‌تر آن‌ها می‌شوند.

اینکوترمز چه مواردی را شامل می‌شود؟

موضوع‌های بسیاری توسط اصطلاحات اینکوترمز پوشش داده می‌شوند که از میان آن‌ها می‌توان به حدود مسئولیت طرفین معامله، ریسک‌های تجاری و قوانین بیمه، روش حمل کالا، ترخیص کالا و قوانین صادرات و واردات اشاره کرد.

تفاوت اینکوترمز 2022 با 2020 در چیست؟

تفاوت اینکوترمز 2022 با اینکوترمز 2020 در توضیحات تکمیلی و تشریحی، تغییر قوانین در بخش مسئولیت‌های بیمه و تعیین دقیق‌تر هزینه‌ها خواهد بود.